Het wilde westen van Mauritius (deel 1)

Gisteravond zijn we geland op Mauritius na een relaxte vlucht vanaf Johannesburg. Alles is relaxed geweest op die luchthaven in Zuid-Afrika. De mensen zijn er vriendelijk en vrolijk. De security en paspoort check zijn in Johannesburg zo gepiept, en we vlogen met het nieuwste toestel van Air Mauritius, voorzien van alle nieuwste electronica en van volop ruimte!!

Bij aankomst op Mauritius -om kwart over 7 'savonds - bleek het Chinese staatshoofd Xi, net te zijn geland. Iedereen hier in rep en roer met als gevolg dat wij (150 passagiers) na de landing nog een extra uurtje in ons vliegtuig werden opgesloten, uit veiligheidsoverwegingen werd ons gemeld. Toen we eindelijk werden bevrijd, zijn we rechtstreeks in een nieuwe wachtrij beland en hebben daar gezellig nog een uurtje gewacht voor de paspoortcontrole. Island tempo, zodat we sowieso weer ruimschoots hebben kunnen voldoen aan de gebruikelijke wachtuurtjes die je maakt op iedere reisdag.

Answar, de eigenaar van het appartement dat we hier huren, bleek na al die vertraging, gelukkig nog op ons te staan wachten in de aankomsthal. Heel goed dat ik dit keer vantevoren al een prijs (voor de taxi-rit) had afgesproken. Ongetwijfeld een hogere prijs dan de lokale, maar........hij stond nog op ons te wachten gelukkig. En misschien juist wel om die reden.

Mijn eerste indrukken van Mauritius waren die van ontwikkeling. Veel auto's. Grote auto's. Grote wegen, zelfs een stukje snelweg. Grote shoppingscentres met de grote en wereldwijd bekende Amerikaanse ketens. Wat me ook opviel was hoe alle auto's hier enorm hard rondscheuren. Het lijkt hier overal op een racebaan. De wegen zijn niet goed berekend op dit gedrag- dat ik niet echt had verwacht op een zeer relaxed tropic island- dus het heeft veel weg van het 'wilde' westen.
Aan de andere kant (van de scheurende opgepimpte auto met dronken jongeren erin) heeft Mauritius in mijn ogen een ongekende natuurschoonheid van groen-blauwe zee, tropische bomen en bloemen en mooie groene bossen op dichtbegroeide bergruggen.
Daarbij een mix van culturen, met (op het eerste gezicht) de Franse en de Britse, de Indiase en de Pacific Islander cultuur met een duidelijk Afrikaanse tint. De meeste gesproken taal is het Frans-Creools, de geschreven taal is Frans en Engels en de officiele taal is Engels. De meeste mensen die je ontmoet zijn van Afrikaanse en Indiase origine, en de Islander cultuur die we tot nu toe hebben getroffen (we zijn hier pas een dag) is die van dronken rondscheurende locals. Maar....ongetwijfeld zullen we hier ook nog veel meer positieve aspecten van de local island cultuur gaan aantreffen. The pace of life bijvoorbeeld. To be continued.

Answar meldde ons dat de Moslims, Hindoes en Christenen vredig samenleven op dit eiland. Dat is sowieso al een zeer positief punt. Toen de eerste Europeanen (de Nederlanders) hier aankwamen in de 16e eeuw was Mauritius nog niet bewoond door mensen.
Ook het weer hier is zeer positief. De tropen in de winter: zacht, veel zon en zo'n 25 graden Celsius, zowel in de dag als gedurende de nacht.

Een mooi uitzicht vanaf ons appartement uitkijkend op een rustige zee met in de verte een rif en tussen strand en 'outer' rif, veel local vissers. Naast ons vooralsnog zeer drukke buren. Local Mauritians gelukkig, en niet de verwachte toeristen. Nu hopelijk veel uitusten in de aankomende week. Nog herstellende van een zware voedselvergiftiging in de laatste nacht in Namibie, en de 10 opeenvolgende en zeer drukke reisdagen.

Nik