Gisteravond landden we precies om 20:00 uur- lokale tijd- op het vliegveld van Horta, op Faial eiland (Azoren). Een uur vroeger dan het op dat moment was op ons vertrekpunt Lissabon. De vlucht van een paar uur (hangend boven de Atlantische oceaan) verliep rustig. Wij waren na een vertraging van 28 uur al lang blij dat we deze kant op vlogen, ongeacht hoe. Faial, een rustig eiland. Kleine luchthaven, heel klein (formaatje Nukualofa, Tonga). Alle passengiers op onze vlucht bleken vertraagde reizigers. De meeste medereizigers herkenden we omdat we in hetzelfde (gratis) hotel hadden overnacht, een uur ten noorden van Lissabon. Met een luxe golfbaan en temidden van wijnranken. Het was eigenlijk wel OK daar, zeker na een halve fles Vinho Verde bij aankomst. Dus de lange vertraging en het lange wachten op het vliegveld en in de bus, was alweer snel weer vergeten.
Maar nu ik dit opschrijf ben ik wel blij dat we het toch nog gehaald hebben tot aan Faial. We hadden er al rekening meegehouden namelijk, dat het niet meer zou lukken om hier te geraken en we zouden daarmee minimaal 1000 Euro aan vooruitbetaalde boekingen (autohuur en airbnb) zijn misgelopen. Al hadden we het financiele deel daarbij al snel gerelativeerd. Het vaste land van Portugal (en Spanje) had ook uitkomst geboden in dat geval, zeker omdat het zo daar ook heel mooi (en goedkoop) is. Een goed alternatief dus, leek ons.
De Azoren daarentegen zijn veel avontuurlijker. Zonder twijfel. Ergens midden in de Atlatische oceaan, ongeveer halverwege richting Noord-Amerika, zitten we nu op de helling van een heuvel vanaf onze tijdelijk gehuurde veranda (airbnb) over de zee te staren. Kleine bootjes varen af en aan naar het hiertegenoverliggende eiland, Pico, waar we een mooi en helder uitzicht op hebben. Helaas is de enorme vulkaan op Pico momenteel geheel bedekt met wolken, maar ik ben ervan overtuigd dat we hierop in de komende dagen nog een blik zullen kunnen gaan werpen. Zeer spectaculair al vanuit het vliegtuigraam. Ik schat in z'on twee a drie duizend meter hoog. Althans, ik vergelijk deze vulkaan met de Etna op Sicilie, die volgens mij die hoogte heeft. Wel veel rustiger allemaal hier dan op Sicilie. Niet te vergelijken natuurlijk. Hier is het een en al natuurpark om de vulkaan heen (tientallen kilometers) bedekt in het donkergroen. Tropisch groen. En toch is het hier op dit eiland nu hooguit 25 graden celsius. Veel koeler dan in de tropen maar erg aangenaam.
Omdat de aankomst en tijdstip op dit eiland geheel onverwacht was, was het maar de vraag of het autoverhuurbedrijf nog open was toen wij (later in de avond) arriveerden. Gelukkig was dat het geval, de vriendelijke mensen van het autoverhuurbedrijf stonden nog op ons te wachten, na maar liefst 28 uur vertraging. Dat voelde voor mij echt als een hele opluchting. Niet alle passagiers waardeerden dit echter. Veel reizigers voor ons in de rij van de autoverhuur waren chagarijnig vanwege de lange vertraging, en, reageerden dit af op de mensen van het autoverhuurbedrijf, Ilha Verde. Fransen in dit geval met een naar mijn mening wat autistische inslag. Ik verdenk haar ervan dat ze al in de war zou zijn geraakt van slechts een uur vertraging. Al haar vakantieplannen daarom nu volledig in de war. Gelukkig bleef de dame van het autoverhuurbedrijf kalm en gaf geen kick. Snel had de francaise door en dat er (door niemand) einige vorm van empatie te behalen was, en ze kalmeerde daarom relatief snel. Tot vol genoegen overigens van haar man die naast haar stond en probeerde haar te kalmeren. Het ging haar om geld geloof ik, al snapte ik niet helemaal precies wat ze probeerde te bereiken. Ik was de daaropvolgende klant en probeerde nu uit alle macht over te brengen dat ze met mij niet hetzelfde (ontevreden) vlees in de kuip hadden. Gelukt denk ik want ik had zelfs het idee dat ze moesten lachen om mijn grapjes,.... dat gebeurt niet vaak, maar nu schijnbaar op het juiste moment. Daarnaast heb ik een paar keer hardop uitgekraamt dat IK erg blij was dat ze nog open waren gebleven speciaal voor ons, en dat ze na een vertraging van 28 uur ook onze auto nog voor ons hadden vastgehouden.
Daarna, als een speer de auto in omdat de schermer aan het invallen was. Met onze Google maps (op mobiel) op zoek naar onze airbnb dat wat meer in de binnenlanden van het eiland Faial ligt. Het eiland is niet groot, dus langer dan een half uur kun je hier niet rondrijden zonder weer op dezelfde plek uit te komen. Toch bleek het moeilijk om het huisje te vinden. De locatie op google maps (dat automatisch door airbnb is weergegeven, zelfs inclusief coordinaten) bleek niet te kloppen. Gelukkig nam de eigenaar de telefoon op toen we belden, ondanks het feit dat ze zich op dat moment met een groep hikers bevond op een ander eiland van de azores, san Jorge geloof ik. Zonder haar aanwijzingen (per telefoon) waren we zeker niet aangekomen bij het huisje. Net voordat het pikdonker was. Dat we er op enig moment bij het plannen, ooit aan hebben gedacht om misschien zelfs wel zonder auto te kunnen doen op dit eiland, bleek (achteraf) volstrekt onzinnig. Om 23:30 uur, lokale tijd, zijn we in slaap gevallen, volkomen uitgeput. Dat energie-niveau is vandaag (nu 15:25 uur) weer volledig hersteld doordat we de hele dag bij het huisje hebben kunnen nietsnutten, met uitzondering van een korte rit naar de supermarkt vanmorgen. Geen annuleringen van vluchten, vertragingen, overvolle vliegvelden (etc. etc.) vandaag. Wel veel thee (cha preto) en portugese specialiteiten (soort choriso en chocoladekoekjes). NIK
Maar nu ik dit opschrijf ben ik wel blij dat we het toch nog gehaald hebben tot aan Faial. We hadden er al rekening meegehouden namelijk, dat het niet meer zou lukken om hier te geraken en we zouden daarmee minimaal 1000 Euro aan vooruitbetaalde boekingen (autohuur en airbnb) zijn misgelopen. Al hadden we het financiele deel daarbij al snel gerelativeerd. Het vaste land van Portugal (en Spanje) had ook uitkomst geboden in dat geval, zeker omdat het zo daar ook heel mooi (en goedkoop) is. Een goed alternatief dus, leek ons.
De Azoren daarentegen zijn veel avontuurlijker. Zonder twijfel. Ergens midden in de Atlatische oceaan, ongeveer halverwege richting Noord-Amerika, zitten we nu op de helling van een heuvel vanaf onze tijdelijk gehuurde veranda (airbnb) over de zee te staren. Kleine bootjes varen af en aan naar het hiertegenoverliggende eiland, Pico, waar we een mooi en helder uitzicht op hebben. Helaas is de enorme vulkaan op Pico momenteel geheel bedekt met wolken, maar ik ben ervan overtuigd dat we hierop in de komende dagen nog een blik zullen kunnen gaan werpen. Zeer spectaculair al vanuit het vliegtuigraam. Ik schat in z'on twee a drie duizend meter hoog. Althans, ik vergelijk deze vulkaan met de Etna op Sicilie, die volgens mij die hoogte heeft. Wel veel rustiger allemaal hier dan op Sicilie. Niet te vergelijken natuurlijk. Hier is het een en al natuurpark om de vulkaan heen (tientallen kilometers) bedekt in het donkergroen. Tropisch groen. En toch is het hier op dit eiland nu hooguit 25 graden celsius. Veel koeler dan in de tropen maar erg aangenaam.
Omdat de aankomst en tijdstip op dit eiland geheel onverwacht was, was het maar de vraag of het autoverhuurbedrijf nog open was toen wij (later in de avond) arriveerden. Gelukkig was dat het geval, de vriendelijke mensen van het autoverhuurbedrijf stonden nog op ons te wachten, na maar liefst 28 uur vertraging. Dat voelde voor mij echt als een hele opluchting. Niet alle passagiers waardeerden dit echter. Veel reizigers voor ons in de rij van de autoverhuur waren chagarijnig vanwege de lange vertraging, en, reageerden dit af op de mensen van het autoverhuurbedrijf, Ilha Verde. Fransen in dit geval met een naar mijn mening wat autistische inslag. Ik verdenk haar ervan dat ze al in de war zou zijn geraakt van slechts een uur vertraging. Al haar vakantieplannen daarom nu volledig in de war. Gelukkig bleef de dame van het autoverhuurbedrijf kalm en gaf geen kick. Snel had de francaise door en dat er (door niemand) einige vorm van empatie te behalen was, en ze kalmeerde daarom relatief snel. Tot vol genoegen overigens van haar man die naast haar stond en probeerde haar te kalmeren. Het ging haar om geld geloof ik, al snapte ik niet helemaal precies wat ze probeerde te bereiken. Ik was de daaropvolgende klant en probeerde nu uit alle macht over te brengen dat ze met mij niet hetzelfde (ontevreden) vlees in de kuip hadden. Gelukt denk ik want ik had zelfs het idee dat ze moesten lachen om mijn grapjes,.... dat gebeurt niet vaak, maar nu schijnbaar op het juiste moment. Daarnaast heb ik een paar keer hardop uitgekraamt dat IK erg blij was dat ze nog open waren gebleven speciaal voor ons, en dat ze na een vertraging van 28 uur ook onze auto nog voor ons hadden vastgehouden.
Daarna, als een speer de auto in omdat de schermer aan het invallen was. Met onze Google maps (op mobiel) op zoek naar onze airbnb dat wat meer in de binnenlanden van het eiland Faial ligt. Het eiland is niet groot, dus langer dan een half uur kun je hier niet rondrijden zonder weer op dezelfde plek uit te komen. Toch bleek het moeilijk om het huisje te vinden. De locatie op google maps (dat automatisch door airbnb is weergegeven, zelfs inclusief coordinaten) bleek niet te kloppen. Gelukkig nam de eigenaar de telefoon op toen we belden, ondanks het feit dat ze zich op dat moment met een groep hikers bevond op een ander eiland van de azores, san Jorge geloof ik. Zonder haar aanwijzingen (per telefoon) waren we zeker niet aangekomen bij het huisje. Net voordat het pikdonker was. Dat we er op enig moment bij het plannen, ooit aan hebben gedacht om misschien zelfs wel zonder auto te kunnen doen op dit eiland, bleek (achteraf) volstrekt onzinnig. Om 23:30 uur, lokale tijd, zijn we in slaap gevallen, volkomen uitgeput. Dat energie-niveau is vandaag (nu 15:25 uur) weer volledig hersteld doordat we de hele dag bij het huisje hebben kunnen nietsnutten, met uitzondering van een korte rit naar de supermarkt vanmorgen. Geen annuleringen van vluchten, vertragingen, overvolle vliegvelden (etc. etc.) vandaag. Wel veel thee (cha preto) en portugese specialiteiten (soort choriso en chocoladekoekjes). NIK
No comments:
Post a Comment